Een zorgkunstproject in De Zandbergenzaal van Woonzorgcentrum De Amerhorst in Amersfoort.
Er wordt vijf keer met een groep bewoners en buurtbewoners samen getekend.
Van maart t/m juni.
De tekeningen worden per post verstuurd aan mensen in de buurt of familie of anderszins.
Thema van de tekeningen is Lente – in brede zin!
De vierde keer wordt er op groot formaat samen getekend.
De tekeningen die dan worden gemaakt vormen de basis voor een ansichtkaart die als verhuiskaart wordt gebruikt.
De Amerhorst gaat namelijk eind van 2018 dicht om plaats te maken voor nieuwbouw. De bewoners gaan allemaal verhuizen naar een ander zorgcentrum. Over twee jaar is de nieuwbouw klaar en kunnen bewoners (als ze dat willen) weer terug.
De zesde en zevende keer waren de feestelijke, afsluitende bijeenkomsten.
Na afloop van de vijfde keer schreef onze Maatschappelijke Stage jongere: “Helaas heb ik al genoeg uren. Ik heb wel een super leuke stage gehad met lieve en behulpzame bewoners en collega’s. Ik wil iedereen erg bedanken voor het helpen tijdens de stage omdat het toch effe kennis maken is, want ik was nog nooit in een woonzorgcentrum geweest, laat staan een stage gelopen.” Als dit een van de laatste berichtjes op de werkdag is, dan kunnen we met elkaar tevreden terugkijken op wederom een mooie happening. Vandaag is er getekend voor de medewerkers van De Amerhorst. Ze zullen in de week waarin de dag van de verpleging/verzorging en alle anderen die zich inzetten voor de bewoners valt, allen verrast worden met een groet van de deelnemers van LentePost. Bewoners (in- en extern), jongeren, vrijwilligers en stagiaires. We zijn benieuwd naar hun reacties. LentePost leeft nu toe naar de eerste feestelijke afsluiting samen met De Boa’s. Bent u erbij? U bent van harte welkom!
De derde keer tekenen was ook weer indrukwekkend. De gezelligheid en ontspanning en toch vol concentratie en geestdrift, een mooie combinatie. De deelnemers ontdekken door het doen en door de aanwijzingen die ze krijgen, dat de tekeningen mooier worden. Op het eind zijn ze trots op hun tekening en sturen ze die graag naar iemand toe. Met de tekeningen van een vorige keer zijn twee mensen uitgenodigd om elkaar weer te ontmoeten. Dat was prachtig om te zien. Een mevrouw die nauwelijks goed kan zien, werd ondersteund door iemand anders en samen hebben ze een tekening gemaakt. Een tekening die ook nog eens mooi was! En de reactie van een kind dat twee weken geleden meedeed: Hoi ik ben Sharon, ik ben 8 jaar oud. Ik wil met jullie iets delen. We gingen naar de knutselmiddag, LentePost, bij de Amerhorst. Mama zei dat ik mocht helpen met knutselen. Tenslotte gingen we naar het verzorgingshuis De Amerhorst. Maar toen we aan het fietsen waren begon het te regenen. Dat bederft de pret natuurlijk niet. Toen we eenmaal daar waren dacht ik in mijzelf: “ wow wat een groot verzorgingshuis”. Er waren veel mensen, ik denk dat het gezellig en leuk gaat worden. Ik heb getekend met oudere mensen. Elke dag saai zitten is ook niet leuk. Ik heb een kaart gemaakt. Je kon dingen maken met krijtjes, Zoals… kunst! Ik zou eerlijk zeggen… Kom gewoon elke woensdag! Elke woensdagmiddag is er een leuke activiteit. Dat doen ze omdat oudere mensen op hun kamer zitten meestal saai vinden en wij door het tekenen, kleur in hun leven kunnen brengen. -Sharon.
De reactie na de tweede keer: Nog even nagenietend kijk ik naar de mooie, speelse, fantasievolle, kleurrijke kaarten die vanmiddag weer zijn ontstaan! Wat was het wederom fijn om met jullie te mogen werken. En wat zijn we verwend door de betrokkenheid van Rien Spakman en Mart Drogt van Guido om op het allerlaatste moment vier jonge dames te enthousiasmeren om mee te doen. Bewoners, een student, middelbare scholieren, schoondochter, kleinkinderen, vrijwilligers, externe senioren, een mix die we graag in ons huis zien. Het bruiste vanmiddag weer.
De reactie na de eerste keer: LentePost van start – een project waarbij de ontmoeting centraal staat Het had geen mooiere dag kunnen zijn om ons project LentePost van start te laten gaan! De zon scheen en de gasten kwamen vrolijk de Zandbergenzaal in. Aan de “wachttafel” werd geoefend in het kennen van de diverse voornamen. Max-geheugen quiz. Om 14.50 uur ging iedereen naar de tafels, waarna het creatieve proces van start kon gaan. Veel mensen hadden de bibbers. Zowel vrijwilligers, studenten als bewoners. “Ik kan toch helemaal niet tekenen?” werd regelmatig gehoord. Maar dan!!!! Onder de professionele begeleiding van Hein rolden kleurrijke resultaten onder handen vandaan. Uitnodigingen werden het, die iedereen wel wil ontvangen. En ze gaan ook daadwerkelijk op de post. Naar een goede vriend, medebewoner, een ernstig zieke zoon, een kleindochter, iemand die men wil leren kennen, naar de buren die een lekkere lunch hadden verzorgd, de warmte die uit de woorden sprak hoeft geen verdere uitleg. Een waardevolle start die uitnodigt tot vervolg. Dank aan allen voor het getoonde vertrouwen en inzet!
